Tadi baru je baca beberapa helai thesis dr.ghazali yusry. Ada beberapa implikasi kajian dia yg menarik perhatian saya. Antaranya keperluan kepada skala & sistem penilaian oral bahasa Arab lebih rasmi & seragam di peringkat universiti di malaysia & antarabangsa. Setakat ni belum ada sistem penilaian oral bahasa Arab yg seragam boleh digunapakai di setiap peringkat pembelajaran. Memang ini tajuk yg sy nak ketengahkan dlm thesis sy nnt.
Kena baca banyak lagi tentang isu penilaian kemahiran lisan. Banyak lagi maklumat yg belum tahu & xterupdate.
Ada satu pandangan dari beliau tentang kepentingan membina ujian penilaian kemahiran (profiency test) untuk mengukur tahap penguasaan pelajar pada bahasa. Dan bukannya ujian pencapaian (achievement test) yg selalu kita guna pakai sekarang. Oh, sangat tepat. Semua kertas ujian yg kita buat lebih tertumpu kepada pencapaian pelajar bukan penguasaan mereka terhadap bahasa Arab.
Kena baca lebih bahagian ni. Sebolehnya nk siapkan sorotan literatur yg kukuh semester ni. Wlupun kelas belum abis, sy masih boleh stat menulis apa yang patut. Harapnya tajuk sy ni diterima musyrif nanti.
Lebih menarik tentang ini:
"Satu kajian kes
yang dijalankan oleh Samimy
(2008) menunjukkan bagaimana seorang
pelajar Amerika yang bermula daripada langsung tidak mengetahui bahasa Arab, namun akhirnya
mampu menguasai tahap tertinggi
bahasa Arab mengikut
skala Oral Proficiency
Interview (OPI) oleh American Council on the Teaching of Foreign
Languages (ACTFL). Subjek kajian didapati telah menggunakan
pelbagai bahan autentik dalam pembelajaran seperti berita Arab,
musik, lagu-lagu Arab,
bacaan al-Quran, puisi dan
program televisyen. Malah kesemua bahan ini dirakamkan ke dalam ipod dan didengari di mana sahaja beliau berada. Beliau juga didapati mengintegrasikan dirinya
dengan cara orang Arab berfikir
malah melatih mulutnya untuk meniru sebutan orang Arab sama ada bahasa kolokial
ataupun piawai. Beliau juga meletakkan
disiplin dan latihan mendengar sebagai prasyarat untuk berjaya menguasai bahasa Arab sehinggakan beliau mampu menjadi tenaga pengajar
bahasa Arab yang cemerlang." (Ghazali Yusri Abd Rahman, 2012-Tesis Ph.D yang belu diterbitkan)
Kalau buat sesi refleksi diri, yang saya dah buat:
Membaca al-Quran
Mendengar muzik arab & lagu-lagu kanak2 Arab
menonton rancangan tv Arab
Berlatih meniru sebutan Arab
Latihan mendengar dengan terperinci.
Kalau dilihat cara pelajar Amerika tu belajar bahasa Arab, nampak macam dia kurang bertutur secara langsung dengan orang Arab. Lebih banyak mendengar. Menggunakan alat bantu belajar seperti tv & gajet2. Sehinggakan berjaya menguasai bahasa Arab di peringkat tertinggi. Beliau lebih banyak mendengar cara sebutan penutur jati & cuba berfikir seperti orang Arab untuk bertutur.
Pada pandangan saya, setelah beberapa bulan berada di bumi Jordan ni memang agak sukar untuk senantiasa mempraktikkan pertuturan dalam bahasa Arab. Terdapat beberapa kekangan antaranya:
1) Ketiadaan penutur jati bahasa Arab dalam rumah. Mustahil untuk saya bercakap 24 jam dengan jiran Arab semata2 untuk mempraktikkan bahasa Arab.
2) Kesukaran berbincang di dalam kelas memandangkan bahasa perbincangan pensyarah dan pelajar Arab menggunakan bahasa pasar yg sangat laju & kadang2 tidak berbutir pada pendengaran saya. Saya masih berusaha menangkap butiran sebutan mereka. Harapnya satu hari nanti boleh bertutur selancar org Arab.
3) Kewujudan gajet dan teknologi yang pelbagai membantu penguasaan bahasa Arab di rumah. Lebih mudah dan cepat serta selesa dan tidak berasa malu untuk mempraktikkan bahasa Arab di dalam rumah sendiri.
4) Saya lebih selesa mendengar dengan teliti perbualan orang Arab dan mempraktikkan sebutannya secara sendirian di rumah. Syaratnya saya harus mendengar dengan sangat teliti. Ramai xpercaya dgn hanya mendengar kita boleh kuasai pertuturan bahasa Arab, tapi sy sangat mengagumi kemahiran mendengar yg bersifat analisis. Benar2 membantu saya mempelajari bahasa Arab sejak dari dulu lagi.
No comments:
Post a Comment
شكرا على تعليقاتك